2014-06-21 Argentyna - Iran

Mamy mundial pięknych meczy i zaskakujących wyników. Chciałbym móc liczyć na jedno i drugie w dzisiejszym spotkaniu Argentyny z Iranem, nie wiem jednak czy – parafrazując Asnyka - nie żądam zbyt wiele. Prawdę mówiąc przysypiałem na obu wcześniejszych meczach w tej grupie ale konfrontacja afrykańsko – azjatycka była znacznie bardziej nudna niż mecz Albicelestes z Żuko Plavi. Ba, była przeraźliwie nudna. Że można poobgryzać paznokcie przy meczu zakończonym rezultatem bezbramkowym pokazało spotkanie Brazylii z Meksykiem, no ale to był mecz w całkiem innej galaktyce. Któryś z trenerów podsumował nawet pierwszy występ Iranu i Nigerii w tych mistrzostwach stwierdzeniem, że spotkali się „piłkarscy debile” i mimo niskiej zawartości politycznej poprawności w tym zdaniu, naprawdę trudno się z nim nie zgodzić. 

No dobra, był jeszcze jeden taki mecz, ale już miałem o tej reprezentacji nie pisać – więc nie będę, jak nie muszę. 

Prowadzący irańską ekipę Carlos Queiroz, doświadczony trener, jeden z nielicznych, który ma w dorobku pracę na czterech różnych kontynentach, były selekcjoner reprezentacji Portugalii i były asystent samego sir Aleksa Fergusona, postawił na swoją ulubioną taktykę „zero z tyłu”. Na azjatyckie eliminacje to wystarczyło, na Nigerię też. Na Argentynę – nie powinno, mam nadzieję. Persowie to jedna z nielicznych ekip w Brazylii, która opiera grę na przysłowiowym autobusie zaparkowanym na szesnastym metrze. Na szczęście, włoskie catenaccio i szwajcarski rygiel przypominały wczoraj wyłącznie ser szwajcarski i nie sądzę aby znacznie mniej doświadczeni w sztuce serowarstwa Irańczycy, osiągnęli dziś jakiś spektakularny sukces w starciu z Niemcami Ameryki Południowej. Po pokonaniu BiH pozostałe spotkania w fazie grupowej powinny być dla podopiecznych Alejandro Sabelli przetarciem przed obowiązkową fazą pucharową. Każdy inny wynik niż zdecydowana wygrana Argentyny byłby dzisiaj nie lada sensacją, ale sensacyjne rozstrzygnięcia powinny szerokim łukiem omijać tę grupę.